اثربخشی مداخله‏ های آموزشی مبتنی بر پذیرش و تعهد درمانگری بر تعلل‏ ورزی تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد درمانگری بر تعلل‏ورزی دانش‏آموزان پسر متوسطه انجام شد. روش پژوهش شبه­تجربی با پیش‏آزمون، پس‏آزمون بود. جامعه‏ آماری پژوهش شامل دانش‏آموزان پسر دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 95-94 بود. به ‏منظور اجرای این پژوهش دو کلاس شامل 49 دانش‏آموز به روش نمونه‏برداری خوشه‏ای چند­مرحله‏ای انتخاب و به‏ طور تصادفی یک کلاس 25نفری به گروه آزمایش و کلاس دیگری به گروه گواه تخصیص یافت. برای سنجش تعلل‏ورزی تحصیلی از مقیاس تعلل‏ورزی دانش‏آموز (pass؛ سولومون و راثبلوم، 1984) استفاده شد. مداخله آزمایشی مشتمل بر 8 جلسه آموزش فنون و راهبردهای پذیرش و تعهد درمانگری بود. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد با کنترل پیش‏آزمون، آموزش فنون پذیرش و تعهد درمانگری بر کاهش تعلل‏ورزی مؤثر بود و دو گروه تفاوت معنا‏داری با یکدیگر داشتند. از آنجا که آموزش پذیرش و تعهد درمانگری در کاهش تعلل‏ورزی دانش‏آموزان مؤثر است، لذا استفاده از آن به ‏عنوان روش درمانی توصیه می‏شود.